Prolog

Od razu mówię, że to, co jest poniżej jest strasznie krótkie, ale to tylko PROLOG!

*EDIT*

Dziękuję Em za wytknięcie w nim błędów. Zrobiłam sobie nimi wieś… Przepraszam wszystkich za to, że wasze oczy zostały narażone na szwank!

________________________________________________________

     W zimową noc ciemność panowała na uliczkach tego malutkiego miasteczka. Światło paliło się w tylko jednym domku. Małym, szarym, nudnym, ale jednak było w nim coś niezwykłego, coś przez co każdy, kto szedł przez tą ulicą patrzył na niego. Najciekawszy widok był jednak w okienku na pierwszym piętrze.

      Brązowowłosa kobieta siedziała na łóżku i czytała dwóm córkom. Tak jak ona były metamorfomagami. Trzecia dziewczynka latała na dziecinnej miotełce zmieniając, co chwilę kolor włosów, a ojciec nieudolnie próbował opanować sytuację. Po chwili złapał małą i zaniósł do łóżeczka. Po piętnastu minutach wszystkie spały. Rodzice odetchnęli z ulgą. Wyjątkowo szybko udało im się uśpić najmłodszą z trojaczek.

      Rozległ się dzwonek do drzwi. Zdziwieni rodzice spojrzeli po sobie. Nie spodziewali się o tej porze gości. Przepełnieni najgorszymi przeczuciami zerknęli przez wizjer. Za drzwiami stały cztery zakapturzone postacie, w tym jedna z świecącymi czerwonymi oczami. Szybko pobiegli na górę rzucili na córki zaklęcia blokowania metamorfomagii do osiągnięcia przez nie szesnastego roku życia i teleportowali się z nimi. Pierwszy koszyk z najmłodszą dziewczynką wylądował u czarodziei czystokrwistych. Drugi pojawił się w domu mugolki i czarodzieja, a trzeci u samych mugoli. Każdy w innym mieście. Przy każdym dziecku zostawiono list. Wrócili do domu.

      Sięgnęli po różdżki i podeszli szybko do drzwi. Otworzyli. Postacie zrzuciły kaptury. Jakaś blondynka o szarych oczach, rudy mężczyzna o pustym spojrzeniu, blondyn o brązowych oczach i właściciel czerwonych patrzałek. Młody, bardzo blady człowiek mający najwyżej trzydzieści lat zapytał.

 - Czy jest pani może córką kuzynki mojej matki Francescą Gaunt? - zapytał zimno.

 - Tak tylko, że teraz nazywam się Gray - odpowiedziała niepewnie. Ten mężczyzna ją przerażał. Ścisnęła dłoń męża.

 -  To świetnie, bo mam dla ciebie i twojego męża propozycje - przełknęła ślinę. - Czy zechciałabyś się do nas przyłączyć? Zrzeszamy czarodziejów Czystej Krwi, aby oczyścić świat z mugoli.

 - Nie, dziękuję - powiedziała. Czerwonooki wycelował w nią patykiem.

- To wasze ostatnie słowa - kiwnęli głowami, a ten machnął różdżką i wypowiedział - Avada Kedavra. - Tamta padła martwa na ziemię, po chwili dołączył do niej jej mąż.

      W chwili śmierci kobieta myślała tylko o jednym. ,,Oby nie znalazł moich córek, mojej siostry i jej dzieci." Postacie wyszły i teleportowały się do tylko sobie znanego miejsca.

                                                                              ***

      Państwo Evans wyszli na dwór z trzyletnią Petunią. Zaskoczeni zobaczyli na podłodze koszyk z dzieckiem. Malutką roczną dziewczynką. Na niej leżały trzy ponumerowane listy. Zaskoczeni sięgnęli po pierwszy.

 Drodzy państwo!

      Z powodów kryzysowych zostawiam Wam moją córkę Lily. Mam nadzieję, że zaopiekujecie się nią jak własną córką. List numer 2 przeczytajcie, gdy ta dostanie list ze szkoły. Powinno to się zdarzyć około jedenastego roku życia. Lily ma urodziny 27 lipca i obecnie ma półtora roku. Drugi list dajcie jej w jej szesnaste urodziny. Do tego czasu nie mówcie, że była adoptowana.

                                                                                                      Z wyrazami szacunku

                                                                                                              Katrin Gray